เหมือนนกขมิ้นเหลืองอ่อน

เหมือนนกขมิ้น เหลืองอ่อน                                      บินจรจากรัง

สิ่งที่มุ่งหวัง ยังมองไม่เห็น                                                  อาศัยวัดวาอาราม

ถูกเขาประณามทุกเช้าเย็น                                                ว่าเราเป็นผู้สิ้นหนทาง

          ต้องสู้ต้องทนดิ้นรนทุกอย่าง                                     เพื่อสิ่งที่หวังจะได้มองเห็น

พึ่งพาวัดกลางเขียนอ่าน                                                   หาประสบการณ์ฝ่าความลำเข็ญ

เพื่อความร่มเย็น                                                           เป็นที่พักใจ

          (ซ้ำ)เรียนธีร วิทยา คุ้มค่ารายจ่าย                               ช่วยครอบครัวได้ไม่ให้ขัดสน

หากไกลจากยาเสพย์ติด                                                   ทุกชนิดไม่ต้องกังวล

ขออุทิศตนเพื่อศาสนา                                                     อย่ามองพระเณรเหมือนเดนสังคม

โปรดอย่าทับถมเหมือนดัง ไร้ค่า                                           ขอจงเทิดทูล  หนุนค้ำ

ชีวิตของการบวชเรียน

ฉันบวชเรียน พากเพียร เพื่อความรู้                              จึงต่อสู่ เพื่อให้คน เข้าใจ

โปรดอย่ามอง พระเณร ไร้ความหมาย                                    ที่ดีได้ ก็เพราะ บวชเข้ามา

พากเพียร เรียนธรรมบาลี                                                 ใช้ศักดิ์ศรี ที่มี อยู่ในตัว

เพื่อไม่ให้ วัดกลางนั้น หมองมัว                                            ต้องทำตัว เป็นเณร นิสัยดี

          ฉันบวชมา ต้องเรียน อยู่เดียวดาย                               จุดมุ่งหมาย ของฉัน คือความดี

เป็นสิ่งเดียว ที่ตัว พระเณรมี                                               อยากให้ ญาติโยมนี้ ช่วยเข้าใจ

ปริยัติ  ธีรวิทยา                                                           ยืนหยัดมา จนถึง ทุกวันนี้

หวังจะสร้าง พระเณร เป็นคนดี                                           คือสิ่งนี้ ที่ครู ได้ตั้งใจ

เปรียบดัง ต้นไม้ ให้ร่มเงา                                        สั่งสอนเรา หลายรุ่น ให้จบมา

ไม่เคย ละเลย ไปสักครา                                                   ตลอดมา ครูนี้ ชั่งจริงใจ

จนศิษย์นี้ ได้พบ กับความหวัง                                             ได้ทำตาม ความฝัน ที่วาดไว้

อนาคต ศิษย์นี้ ยังอีกไกล                                                  ต้องอาศัย คำสอน ของคุณครู

          (ซ้ำ)จากเด็กชายเกิดมาตาดำๆ                                   ชีวิตยังเปื้อน โคลนแดน ลมฝน

จากเด็กชาย ลูกชาวนา เกิดมาจน                                        ชีวิตตน พอมีค่า เพราะผ้าไตร

สำนึกคุณ สำนึกใน ปริยัติ                                                 สำนึกใน โรงเรียนวัด ดัดนิสัย